Σχεδόν καθημερινά παίρνουμε γράμματα με φωτογραφίες και πολλές φορές με βίντεο από οικογένειες που έχουν υιοθετήσει κάποιο ζώο μας.  Αυτά τα γράμματα με νέα των πρώην προστατευόμενών μας είναι για μας η καλύτερη ανταμοιβή για όσα κάνουμε για τα αδεσποτάκια.

Σήμερα πήραμε δύο βιντεάκια της Λαβίνιας και της Λόλας που είχαμε φιλοξενήσει και γιατροπορέψει όταν τα είχαμε βρει μωρά, μαζί με τα αδέλφια τους, Λεωνίδα, Λητώ και Λένη.  

Στις 8 Αυγούστου που πήγαμε για ένα ταξίδι αστραπή στη Γερμανία να μεταφέρουμε στις οικογένειές τους την Μαρίνα, την Σμάϊλυ και την Ντίβα, μας είχαν τα κορίτσια του γερμανικού σωματείου μία έκπληξη.  Έφεραν στο αεροδρόμιο την πολυαγαπημένη μας Μάμα Λίντα και την Ρίτα, το τέως ψωραλέο κουτάβι από την Κόρινθο.  Η χαρά μας ήταν τεράστια που ξαναείδαμε τα δύο μας σκυλιά και ιδιαίτερα βέβαια την θρυλική Μάμα Λίντα.  

Το Κασσανδρόνι μας επέστρεψε επιτέλους στην οικογένειά του.  Μια ιστορία αγάπης και πίστης του ανθρώπου προς τον σκύλο του.

Εδώ το λινκ για όλη την ιστορία της Κασσάνδρας μας και της οικογένειά της.

Κάθε μέρα παίρνουμε γράμματα και φωτογραφίες από ζώα του ΚΑΖ που κατάφεραν να βρουν μία οικογένεια κι ένα ζεστό σπιτικό για την υπόλοιπη ζωή τους.  Κι αυτή είναι η μοναδική μας αποζημείωση για τα τρεξίματα, τα έξοδα, το άγχος, τους αγώνες που κάνουμε γι αυτά τα αδεσποτάκια.  Μερικά απ’ αυτά όμως φεύγουν για τη καινούργια τους ζωή κι αφήνουν σε μας ένα μεγάλο κενό.  Είναι τα πολύ αγαπημένα μας, τα πολύ χαρισματικά.  Ένα απ’ αυτά είναι κι η σοκολατιά Αλένα, το πανέμορφο Λαμπραντόρ μας.   

Με στηθάκι φουσκωμένο από εθνική υπερηφάνεια και την ελληνική σημαία περασμένη στο λαιμό του ο Μιστόκλης μας, Αμερικανός πολίτης, έδωσε το παρόν στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Φιλαδέλφεια, ιστορική πόλη των ΗΠΑ. Τί να πει κανείς;;  Παραμύθι;  Απίστευτο; Η Σταχτοπούτα σε βερσιόν σκύλου;

Ο Μιστόκλης ήταν ένα κουτάβι μαύρο, κοινό και με σπασμένο πόδι όταν πρωτοήρθε στο καταφύγιο.  Μεγάλωσε κι έμεινε ένας μαύρος, κοινός και μεγάλος σκύλος.  Κανείς δεν του έριχνε μία δεύτερη ματιά, μέχρι που ήρθε στην Αθήνα για δεύτερη φορά η Ζωή Κατσούλος με τις εθελόντριές της για να δουλέψουν στο καταφύγιο.  Από την πρώτη μέρα η Ζωή το είπε: “Αυτόν θα τον πάρω μαζί μου και θα του βρω σπίτι”.  Και τον πήρε!  Μαζεύτηκαν χρήματα από ανθρώπους στην Αμερική κι ο Μιστόκλης ταξίδεψε μαζί της.  Λίγο μετά υιοθετήθηκε από ένα φίλο της Ζωής, Ελληνοαμερικάνος κι αυτός