Οι τοίχοι το καταφυγίου έχουν γεμίσει με φωτογραφίες των παιδιών μας. Παιδιά που ήρθαν και δεν υιοθετήθηκαν ποτέ, άλλα που πέρασαν για λίγο μα ήταν σαν να ‘ταν μαζί μας χρόνια, άλλα που είναι τώρα στα σπίτια τους κι άλλα που μας βλέπουν από τον σκυλοπαράδεισο.
Κορνίζες φτιαγμένες στο χέρι, με φτηνά υλικά, λίγο στραβά κρεμασμένες, με φωτογραφίες ερασιτεχνικά βγαλμένες και πρόχειρα τυπωμένες σε εκτυπωτή, στα μάτια μας και στις καρδιές μας, αγγίζουν σε αξία έργα τέχνης που θα δες στο Λούβρο.
Βλέπεις αυτά κάνει η αγάπη, δίνει αξία σε όσα πρέπει.
