Η Χωρίς Όνομα..

Δεν προλάβαμε ούτε όνομα να της δώσουμε!  Την βρήκαμε εχθές το απόγευμα μέσα στο ρέμα να παραπατάει και να σέρνεται, τυφλή, πληγιασμένη, αλλά να κουνάει την ουρίτσα της δειλά, παρακαλώντας μας να μην της κάνουμε κακό.  Στο καταφύγιο ήπιε λίγες γουλιές νερό και σωριάστηκε πάνω στη κουβερτούλα. Δεν ξέρω αν αισθάνθηκε την μαλακή και ζεστή κουβέρτα, ελπίζω ναι έστω κι αν ήταν η πρώτη φορά στη ζωή της.  Σήμερα το πρωί είχε ήδη “φύγει” σίγουρα με το παράπονο ότι την βρήκαμε αργά