Όταν ο Ιπποκράτης είχε έρθει, ήταν σαν μία σκιά του εαυτού του.  Σκελετωμένος, άρρωστος και τσαμπουκάς.  Στο καταφύγιο θεραπεύτηκε, πάχυνε, στειρώθηκε και κατάλαβε ότι δεν χρειάζεται να τσακώνεται με τα άλλα σκυλιά για μια μπουκιά φαΐ, υπήρχε μπόλικο για όλους.  Και μια μέρα, αρχές του καλοκαιριού, ο Ιπποκράτης βρήκε τον άνθρωπό του.  Λατρεία μεγάλη και από τις δύο πλευρές. Εχθές μας επισκέφτηκε με την όμορφη μαμά του και τον γλυκό παππού του για να μοιραστεί μαζί μας την ευτυχία του. Κοιτάξτε φάτσα ευτυχισμένου σκύλου!