Επιτέλους ο Χάρης μας, μετά από περιπέτειες, βρήκε την οικογένειά του.  Την παράδοση την έκανε η Έλλη, που ήταν κι αυτή κάποτε ένα μωρό του ΚΑΖ, μόνο σε διαφορετικό χρώμα. “Σι μπιζάκι”

Μακάρι όλα τα κυνηγετικά σκυλιά που τα πέταξε το πρώτο αφεντικό τους, να έχουν την τύχη του Χάρη.  Ο Χάρης βέβαια δεν πήγε στο καινούριο του σπίτι σαν κυνηγετικός σκύλος, αλλά σαν ο αγαπημένος της οικογένειας.