Το κοριτσάκι με το τρελό κατσαρό μαλλί και το ένα μάτι, αυτή ειναι η Τσένσι μας 🙂 Είναι περίπου 2 ετών, μια γλυκήτατη σκυλίτσα που το μόνο που θέλει
είναι η προσοχή σου και η αγάπη σου. Είναι λίγο ζηλιάρα όταν την χαιδευεις και πλησιάζουν άλλα σκυλιά, θέλει την αποκλειστικότητα
και έτσι ψάχνουμε ένα σπίτι που να την έχει σαν πριγκήπισσα, της αξίζει άλλωστε η ζωή μέχρι στιγμής δεν ήταν εύκολη για εκείνη.
Η Blixen βρέθηκε μαζί με τον αδελφό της να περιπλανιούνται στους δρόμους στα Βόρεια προάστεια. Είναι μία πανέμορφη κουταβίνα 10 μηνών, λίγο διστακτική στην αρχή αλλά μόλις σε γνωρίσει απολαμβάνει τις αγκαλιές, τα χάδια και σου δίνει φιλάκια ευγνωμοσύνης. (more…)
Πως μπορείς”άνθρωπε” να είσαι σκληρός? Πώς μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος? Πώς μπορείς να έχεις ευθύνη για παιδιά και ζώα? Μάθε λοιπόν ότι κάναμε ότι μπορούσαμε. Ότι ευχηθηκαμε πολλές φορές να συνέλθει, ότι μέσα μας υποσχεθηκαμε να της βρούμε το καλύτερο σπίτι όταν γινόταν καλά. Όμως δεν προλάβαμε. Και φταις εσύ για αυτό. Εσύ που ήξερες ότι έλιωνε από καρκίνο και επέλεξες να την αφήσεις στο βουνό. Εσύ που ήξερες τι είχε και πέταξες την ευθύνη αλλού. Εσύ που την κακοποιουσες χρόνια και φοβόταν τους άντρες και τα χάδια. Εσύ…… εμείς παλέψαμε αλλά δεν προλάβαμε.
Ο Χρήστος μας σήμερα έφυγε ήσυχα στον ύπνο του, όπως ήσυχος και ευγενικός ήταν όλη του τη ζωή.
7 γεμάτα χρόνια μαζί μας, η πείρα και η σοφία σου, δίδαξαν δεκάδες 4ποδα φιλαράκια που μέσα σ’αυτά τα χρόνια πέρασαν από το Καταφύγιο. Ολοι σε σέβονταν, γιατί ήσουν Δάσκαλος, με την σοφία και την υπομονή σου, την αγάπη σου για τη ζωή και τους ανθρώπους.
Το ΚΑΖ έχασε μέσα σε λίγες μέρες δύο από τα γεροντάκια του. Όταν θα ανοίγουμε την πόρτα να μπούμε θα μας λείψουν τα τριψίματα σου και οι χαρούλες που μας έκανες. Το στρίμωγμα για τα μπισκοτάκια και τις αγκαλιές. Οι ξάπλες σου στον ήλιο. Οι καλοκαιρινές σου βουτιές στις σκυλο-πισινούλες, που τόσο τις λάτρευες.
Να περνάτε καλά εκεί πάνω με τον Γεδεών και όλα τα υπόλοιπα παιδάκια μας. Το Καταφύγιο ορφάνεψε σήμερα. Καλό δρόμο Χρήστο μας.
RIP 20.05.2019
