Τέτοια εποχή κάθε χρόνο μεταναστεύει το ΚΑΖ για μερικές μέρες στη Γερμανία. Είναι η εποχή της μεγάλης των ΚΑΖόσκυλων γιορτής, εποχή που συναντάμε τα πρώην μωρά μας, τις οικογένειές τους, εποχή γέλιου, συγκίνησης, αγάπης και αναγνώρισης του “έργου” του Σωματείου μας. Οι οικογένειες ήρθαν από όλες τις γωνιές της Γερμανίας για να μας δείξουν περήφανες τα Ελληνάκια τους, άλλες ταξίδεψαν 1600 χιλιόμετρα, άλλες 1200, τα 700 και τα 800 χιλιόμετρα ήταν ο κανόνας και μας έκλειναν στην αγκαλιά τους ευχαριστώντας μας για τον θησαυρό που τους χαρίσαμε. Σκυλιά πανέμορφα, κοινωνικοποιημένα, υγιή, καλοανατεθραμμένα λες και μόλις πάτησαν το πόδι τους στη Γερμανία μπήκαν στη κολυμπήθρα του Σιλωάμ και καθάρθηκαν από την ντροπή και τη μιζέρια της Ελλάδας. Τα πρώην σκουπίδια της χώρας μας. Είδαμε την Μέλα, την Νουνού και τον Μέρφυ που εφέτος κλείνουν τα 11 και είχαν πάει στο Μόναχο κουτάβια, την Ρόκα, τον Σλύθεριν και την Ρέιβενκλάου που έφυγαν από εδώ κοινά κουτάβια και τα βρήκαμε αγνώριστα με πλούσιο μακρύ τρίχωμα και άψογη συμπεριφορά, την Μάμα Λίντα που περνάει τα γηρατειά της λατρεμένη από τους ανθρώπους της (αχ αυτοί οι γερμανικοί καναπέδες), την γριούλα Μπιάνκα και το πάλε ποτέ τρελοκομείο την Χιόνη, είδαμε και ποιους δεν είδαμε…
Ευχαριστούμε όλους εσάς που μας στηρίζετε, ευχαριστούμε τις οικογένειες και ευχαριστούμε και τους φίλους μας του Γερμανικού Σωματείου που βοηθούν να επαναλαμβάνεται αυτό το θαύμα κάθε χρόνο.
(more…)