Η Ζωίτσα είχε έρθει στο καταφύγιο χωρίς μαλλιά και με το κορμάκι της γεμάτο πληγές. Ώσπου να της βρούμε όνομα την λέγαμε "το ψωριάρικο". Είχε πέσει τότε πολύ κλάμα από τη Ζωίτσα. Έμεινε μόνη της σε καραντίνα για πολύ καιρό, μέχρι να θεραπευθεί για να μην κολλήσει κανένα άλλο. Τελικά η Ζωίτσα έγινε μια πανέμορφη κοπελίτσα με Βικτωριανή κόμμωση:-) Μόνο το μπονέ…
Να και το άλλο ψωριάρικο ο Εμίλιος! Πιστεύαμε ότι δεν θα βγάλει ποτέ μαλλιά, μέχρι που έγινε αυτός ο υπερφυσικός μπεμπές με το γυαλιστερό τρίχωμα. Στο αεροδρόμιο, όταν έφτασε, γατζώθηκε επάνω στη καινούρια του μαμά και δεν έλεγε να απομακρυνθεί ούτε εκατοστό. Λες και ήξερε... Μένει να δούμε πόσο θα μεγαλώσει ακόμα.
'Aφησε το καταφύγιο και το τελευταίο Χασκάκι από τα σκουπίδια της Βαρυμπόμπης. Ο Τσιρόκη, καμαρωτός μέσα στο καινούριο του επιστήθιο λουρί ετοιμάζεται να ξεκινήσει την καινούρια του ζωή. Από αύριο αρχίζει εντατικά μαθήματα Γερμανικής, για σήμερα το πρόγραμμα έχει ύπνο, φαΐ και ξανά ύπνο :-)
Η υπερφυσική μας μπέμπα, η Γουάντα, βρήκε τελικά το για πάντα σπίτι της. Δύσκολο να υιοθετηθεί ένα τόσο μεγάλο ζώο. Οι πιο πολλοί, παρασυρμένοι από την ομορφιά της και τη σπάνια ράτσα της, την ήθελαν για να την βάλουν στο μπαλκόνι του διαμερίσματος!!! Όμως η Γουάντα ήθελε οικογένεια, ανθρώπους να την αγαπούν και να την έχουν μαζί τους. Δεν ήθελε ούτε…
