Κι ο Σωκράτης, μετά τον Πλάτωνα, βρήκε σπίτι και οικογένεια.  Αναρωτιέται, καλοκαθισμένος στην αγκαλιά του μπαμπά του, τί θ' απογίνουν τα τέσσερα αδελφάκια του που έμειναν πίσω, στο καταφύγιο.  Κάτι θα βρεθεί και γι αυτά, ο Σωκράτης πάντως έπιασε πρώτο τραπέζι πίστα.

Η Μπουμπού, το μικρό ζαχαρωτό μας, βρήκε το για πάντα σπίτι της!  Ευχαριστούμε την οικογένεια που αγκάλιασε το πλασματάκι και το έκανε μέλος της.  Μπουμπούκα, σου ευχόμαστε καλή τύχη στη καινούργια σου ζωή!

Ο Φειδίας, το κουταβοτσοπανόσκυλο, βρήκε το για πάντα σπίτι του!  Θα περάσει το υπόλοιπον του βίου του σαλαγώντας μηρμηγκάκια και σαυρούλες στο κτήμα του στην Αίγινα.  Καλή σου τύχη μικρούλη!

Όταν ο Βασιλάκης ήρθε στο καταφύγιο όλοι μείναμε άφωνοι από την ομορφιά του. Ένα δυνατό, δυναμικό, κατάμαυρο και πανέμορφο κουτάβι που θα γινόταν σε κάποια στιγμή ένας μεγαλοπρεπής ημίαιμος Βέλγος λύκος.  Σε ότι και να παιζόταν στο καταφύγιο η μυτόγκα του ήταν πάντα χωμένη. Στα τρεξίματα, στα παιχνίδια και στους λεονταρισμούς ο πρώτος. Όλα αυτά τα διέκρινε ο 'Aλκης κι είπε "αυτόν…

Το κοριτσάκι της χαρτόκουτας έξω από το σχολείο βρήκε την οικογένεια που θα το φροντίσει και θα το αγαπάει σ' όλη του τη ζωή.  ’Αλλο ένα "και ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα"