Φράνκι – Frankie
Η καθημερινότητα μας στο καταφύγιο είναι να φροντίζουμε ζώα που έχουν παραμεληθεί, κακοποιηθεί και εγκαταλειφθεί.
Δυστυχώς, έχουμε δεί τόσα πολλά που “συνηθίσαμε” αυτή την αδικία- το “συνηθίσαμε” σε εισαγωγικά, γιατί αυτό δεν συνηθίζεται ποτέ, απλά μάθαμε να διαχειριζόμαστε τα συναισθήματα μας, για να είμαστε αποτελεσματικοί.
Οι πληγές που γιατρεύουμε είναι στο σώμα και στην ψυχή τους.
Ο Frankie, είναι μια από τις περιπτώσεις που μας συγκίνησε βαθιά. Όταν ήρθε στο καταφύγιο δεν ήταν η κατάσταση της υγείας του που μας στεναχώρησε τόσο, γιατί αυτή αντιμετωπίστηκε με φάρμακα, αλλά ήταν η ψυχή του που πονούσε. Ένα εξωπραγματικά όμορφο και ευγενικό πλάσμα, που έζησε ως τώρα πολύ άσχημα και ο φόβος τον οδήγησε να ζεί άρρωστος και μόνος, σαν φάντασμα, σε ένα χάλασμα στην ερημιά. Εθελόντριες κατάφεραν να τον πλησιάσουν και μας τον εμπιστεύτηκαν.

