Η Μιστράλ κάποτε ζούσε στο δρόμο. Κάποιοι τη τάιζαν, φαίνεται άλλωστε αφού είναι μια κυρία παχουλή. Η φροντίδα σταμάτησε στο φαγητό όμως. Κάνεις δεν τη φρόντισε, κανείς δεν είδε την υπερπλασία που είχε δημιουργηθεί στα αυτιά της από χρόνια πια ωτίτιδα. Κανείς δεν νοιάστηκε. Και ενόχλησε κιόλας που πονούσε και κουνούσε το κεφάλι. Και ένα πρωί βρέθηκε σε άγνωστο μέρος αγχωμένη εφόσον δεν ακούει πια και φοβισμένη για το άγνωστο. Ήταν τυχερή.

Ο Μπόλτ βρέθηκε στο Κορωπι από εθελόντρια. Ενας σκύλος φανερά υποσιτισμένος και ταλαιπωρημένος. Ελέγχθηκε για ηλεκτρονική ταυτότητα αλλά δυστυχώς δεν “ανήκει” σε κανέναν.

Προσφέραμε τη βοηθεία μας και έτσι είναι το νέο μέλος του Καταφυγίου μας. Θα δυναμώσει, θα κάνει τη θεραπεία του και σύντομα θα είναι διαθέσιμος για να βρει

την παντοτινή του οικογένεια. Μήπως εσύ θες να τον κάνεις μέλος της οικογένειάς σου;

Είναι έξυπνη, είναι υπάκουη, ειναι χαδιάρα, αγαπάει τους ανθρώπους, τα παιδιά, τι άλλο να ζητήσει κανείς από ενα σκύλο! Η Πέππα μας είναι περίπου 2 ετών , μπορεί να μη φαίνεται το ομορφότερο σκυλι αλλά να είστε σίγουροι οτι μόλις ανακαλύψετε τον χαρακτήρα της θα σας φαίνεται το ομορφότερο του κόσμου! Τι ψάχνει; Μα ένα σπίτι, αγάπη, οικογένεια, μια γωνιά στον… καναπέ σας!

Οι γιαγιάδες κι οι παππούδες αξίζουν την αμέριστη έγνοια και το σεβασμό μας. Οι γιαγιάδες και οι παππούδες αξίζουν να είναι τα πιο αγαπημένα μας πρόσωπα. Η τρίτη ηλικία είναι η πιο τρυφερή ηλικία είτε μιλάμε για άνθρωπο, είτε για σκύλο, αυτό δεν αλλάζει.
H γιαγιά Oma, ένα πλάσμα λατρεμένο, άγνωστο πώς, βρέθηκε πεσμένη μέσα σε μια στέρνα. Όντας άρρωστη και τυφλή οι πιθανότητες να επιζήσει ήταν μηδαμινές. Ευτυχώς από εκεί την έβγαλε ένας καλός άνθρωπος και όταν ενημερωθήκαμε για την ιστορία της, ζητήσαμε να την πάρουμε κοντά μας. 

Μια νεραϊδούλα από κόκκαλα και με κομμένα φτερά…η Wannabe.
Ήρθε σε μας λίγο πρίν τον θάνατο και της μαθαίνουμε να ζεί ξανά.
Όταν σταθεί για τα καλά στα πόδια της, της έχουμε υποσχεθεί μια οικογένεια. Και χατίρια σε νεράϊδες εμείς δεν χαλάμε.