Η Ζωίτσα είχε έρθει στο καταφύγιο χωρίς μαλλιά και με το κορμάκι της γεμάτο πληγές.  Ώσπου να της βρούμε όνομα την λέγαμε “το ψωριάρικο”.  Είχε πέσει τότε πολύ κλάμα από τη Ζωίτσα.  Έμεινε μόνη της σε καραντίνα για πολύ καιρό, μέχρι να θεραπευθεί για να μην κολλήσει κανένα άλλο.  Τελικά η Ζωίτσα έγινε μια πανέμορφη κοπελίτσα με Βικτωριανή κόμμωση:-)  Μόνο το μπονέ της έλειπε:-)  Κι ενώ εδώ κανείς δεν της έριχνε ούτε μία ματιά, την διάλεξαν στη Γερμανία για να γίνει συντροφάκι ζωής.  Νάναι καλά οι άνθρωποι, νάσαι κι εσύ καλά κοριτσάκι μας.