…

Ο χωρίς όνομα.  Ο που κυνηγήθηκε, πετροβολήθηκε, ο που του αρνήθηκαν τα πάντα, ο που δεν μπορούσε πια να σταθεί και να περπατήσει.  Ο χωρίς μαλλιά. Οι ρίγες που βλέπουμε επάνω του είναι πληγές κι όχι χρωματισμός γούνας.  Το δέρμα του έμοιαζε με παχύδερμου, γεμάτο ανοιχτές πληγές.  Ο που ξάπλωσε στο κτηνιατρικό τραπέζι με ευγνωμοσύνη και αφέθηκε, γιατί για πρώτη φορά ανθρώπινο χέρι τον χάϊδεψε και φωνή του ψιθύρισε γλυκά.