Την περασμένη Κυριακή, στο καταφύγιο, νόμιζες ότι βρισκόσουν στην Ομόνοια μεσημέρι ώρα. Είχαν έρθει η ‘Aννα μ’ ένα κοριτσομάνι από δω μέχρι το πέρα αμπέλι κι έφεραν βουνά τις τροφές, σακιά και κονσέρβες. Δυστυχώς η φωτογραφική μηχανή έκανε απεργία εκείνη την ημέρα και δεν μπορέσαμε να φωτογραφήσουμε τα βουνά 🙂 (more…)
Ήταν ο παππούς μας ο αρχαίος. Ένας από τους παλαιότερους κατοίκους του καταφυγίου. Έφτασε όμως στο τέλος των δυνάμεών του. Παρά τις κορτιζόνες που έπαιρνε τους τελευταίους μήνες, εδώ και δύο εβδομάδες δεν μπορούσε πλέον να σηκωθεί. Νάσαι καλά παππούλη εκεί που είσαι τώρα. Εμείς θα σε θυμόμαστε κι έτσι θα είσαι ακόμα μαζί μας
Δεν προλάβαμε ούτε όνομα να της δώσουμε! Την βρήκαμε εχθές το απόγευμα μέσα στο ρέμα να παραπατάει και να σέρνεται, τυφλή, πληγιασμένη, αλλά να κουνάει την ουρίτσα της δειλά, παρακαλώντας μας να μην της κάνουμε κακό. Στο καταφύγιο ήπιε λίγες γουλιές νερό και σωριάστηκε πάνω στη κουβερτούλα. Δεν ξέρω αν αισθάνθηκε την μαλακή και ζεστή κουβέρτα, ελπίζω ναι έστω κι…
