*O Πίρλο πέρασε τη γέφυρα του ουράνιου τόξου την Κυριακή 11/5/14*

*ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 10/5/14*
Δυστυχώς για τον Πίρλο τα νέα δεν ειναι καλα.
Χθές τον πήγαμε στον κτηνιατρο μιας κ τις τελευταίες μέρες η όρεξη του ήταν ανύπαρκτη, ‘εκανε ακτινογραφία θώρακος και οι πνεύμονες του είναι σε ΄άσχημη κατάσταση, αυτό σημαίνει οτι δεν θα μπορούσε να ναρκωθεί για να γίνει και η βιοψία, όπως δεν γινόταν και από την αρχή που τον πήραμε μιας και ήταν αδύναμος.
Δυστυχώς όμως δεν χρειάζεται μιας και οι φόβοι μας βγήκαν αληθινοί, μέσα σε 10 μέρες ο όγκος έχει διπλαστεί με αποτέλεσμα να τον πονάει και να το “τρώει” μόνος του, οι φωτογραφίες του δεν είναι πολύ ευχάριστες 🙁
**

Είχε βρεθεί δεμένος με μια κοντή αλυσίδα στη μέση του πουθενά.  Διψασμένος, πεινασμένος, δεν χόρταινε να πίνει και να τρώει τις πρώτες ώρες.  Έτσι αποκτήσαμε τον Ντόμπυ μας.  Ψηλός, όμορφος και άρρωστος πέρα από κάθε θεραπεία.  Ένα χρόνο έζησε κοντά μας απολαμβάνοντας την καλή παρέα που είχε, το φαγητό όποτε ήθελε να φάει, τα μπισκότα του και υπομένοντας τις χίλιες μύριες εξετάσεις που του έκανε ο γιατρός.  Μέχρι προχθές…  Καλό σου ταξίδι Ντόμπυ εκεί που πήγες…  Θα ξαναβρεθούμε.  Και κοίτα, εκεί που πήγες ψάξε να βρεις τον Θωμά.  Θα έχετε πολλά να πείτε  σαν άντρες εσείς οι δυο.

12.03.14

*****

Ίσως ένα από τα πιο όμορφα και πιο καλοσυνάτα πλάσματα που έχει περάσει από το Καταφύγιο μας. Ο Ντόμπυ είναι περίπου 3 ετών, είναι λίγο τεράστιος 38 κιλά αλλά δεν τον νοιάζει να έχει μεγάλο χώρο. Το μόνο που ζητάει είναι να τον αγαπάει ο άνθρωπος του 🙂

07.03.2014

Για τα γλυκά φιλιά σου, για τις χαρές που έκανες και για τα χάδια που τόσο απολάμβανες θα είσαι πάντα μέσα στην καρδιά μας!

Until we meet again over the rainbow bridge.
A very sad day for all of us the volunteers at KAZ.

***

Γίγαντας ο Θωμάς και σαν όλους τους γίγαντες, με μια καρδια βούτυρο. Από κουτάβι μέχρι που έγινε 10 ετών ζούσε σε μια ταράτσα απομονωμένος μέσα σε βουνά ακαθαρσίες, μέχρι που επενέβη το Υγειονομικό κι ό Θωμάς βρέθηκε στο δρόμο. Κατάφερε κι επέζησε με τα ωμά κόκαλα που του πέταγε ο χασάπης της γειτονιάς. Γεννήθηκε περίπου το 2001-2002

Ήρθε στο καταφύγιο την Κυριακή του Θωμά κι από τότε πασχίζει να κερδίσει ό,τι έχασε όλα αυτά τα 10 χρόνια.

Έφυγε και η Γιάννα μας η κανισούλα, παραμονές Χριστουγέννων.  Γριούλα που βρέθηκε στο δρόμο σε άθλια χάλια.  Ζωάκι που κάποτε αγοράστηκε για να συμπληρώσει την εικόνα της οικογένειας που τα είχε όλα, εκτός από ένα σκυλάκι, για να το παρατήσουν στο δρόμο όταν γέρασε κι αρρώστησε.  Τουλάχιστον στο καταφύγιο, μέχρι το τέλος, είχε όλα όσα της στέρησε η οικογένειά της.  Αγάπη, πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη ακόμα και με ακριβές εξετάσεις και φάρμακα, μαλακό ζεστό κρεβατάκι στο γραφείο και ειδική τροφή.  Στο καλό Γιαννάκι…