Ουφ, καιρός ήταν.  Το Duracell του καταφυγίου, η Μαρίνα πήγε επιτέλους στην οικογένειά της που την περίμενε πώς και πώς.  Εμείς πάντως τους είχαμε προειδοποιήσει ότι η Μαρίνα είναι το είδος του κουταβιού που αφού τελειώσει με την μία σκανταλιά κοιτάει γρήγορα γύρω για να βρει τί άλλο να κάνει κι εκείνοι απάντησαν ότι αυτό θέλουν.  Τα πρώτα νέα λένε ότι μετά από μία μεγάλη βόλτα στο δάσος, γύρισαν οι άνθρωποι να ξεκουραστούν αλλά οι μπαταρίες της Μαρίνας ήταν ακόμα γεμάτες.  8.8.2011 Βίντεο

Η καλή μας Στέφη που μας βοηθά πάντα στις γιορτές που κάνουμε στη Γερμανία και είναι  dog whisperer και νοσοκόμα ζώων, μετά από τηλεπαθητικές συνομιλίες που είχε με την Μάμα Σμάϊλυ, της υποσχέθηκε ότι θα την πάρει να ζήσει κοντά της, μέχρι να βρεθεί η καλύτερη οικογένεια να την υιοθετήσει.  Κι έτσι ταξίδεψε η Σμάϊλυ μαζί μας, αφού άλλωστε είχαν κανονίσει το… ραντεβού μόνες τους 🙂  Στη φωτο η Σμάϊλυ, με το χαμόγελο που σκοτώνει, μαζί με την Λόττε, την πρώτη σκυλίτσα της μαμάς Στέφη.

Και η Ντίβα, η τρίτη από τις Πυροσβεστίνες μας, πήγε στο για πάντα σπίτι της και στην οικογένειά της που πέταξαν από τη χαρά τους μόλις τους είπαμε ότι η Ντίβα θα μπορούσε να ταξιδέψει νωρίτερα απ’ ότι είχαμε υπολογίσει.  Έχουν μείνει άναυδοι από την κοινωνικότητά της και από το πόσο χαδιάρα είναι.  Ήδη μοιράζονται το κρεβάτι τους μαζί της.

Η Αλένα, το σοκολατένιο Λαμπραντόρ, βρήκε το για πάντα σπίτι του.  Θα μας λείψει, θα την θυμόμαστε κάθε φορά που θα παίζουν τα άλλα με το νερό στη μπανιερίτσα, αλλά καλύτερα με την οικογένειά της παρά στο καταφύγιο ή στο δρόμο.  Όσο κι αν πρεσβεύουν ορισμένες κυρίες ότι καλύτερα τα αδέσποτα να ζουν στο δρόμο από το να τους βρίσκουμε σπίτι και οικογένεια (ναι ναι κι αυτό το έχουμε ακούσει) η Αλένα κι όλες οι Αλένες αυτών των δολοφονικών δρόμων θα πηγασίνουν στις οικογένειές τους.  Ευχαριστούμε την οικογένεια!

Μάρλεϋ το κουραμπιεδάκι.  ‘Aφησε κι αυτός τη χώρα που δεν διώχνει μόνο τους σκύλους της  αλλά και τους ανθρώπους της.  Μαζί με τον αδελφό του Σήμορ έχουν βαλθεί να ξανασκάψουν τον κήπο της οικογένειας.