Ο Νικίας (όρθιος) ήταν ένας μεγάλος μας καημός. Είχε έρθει από τον Ασπρόπυργο, ένας κινούμενος σκελετός γεμάτος με όγκους ανοιχτούς.  Η υπομονή και η ευγνωμοσύνη προσωποποιημένες ήταν ο Νικίας.  Θεραπεύθηκε, στειρώθηκε αλλά κανείς δεν ήθελε ένα ενήλικο, μεγαλόσωμο, ημίαιμο αρσενικό.  Υιοθετήθηκε από την ίδια οικογένεια που έχει πάρει από το ΚΑΖ και την Ερμιόνη μας, ή αεροπλάνο ή ελικόπτερο 🙂   Οι άνθρωποί τους αγαπούν ιδιαίτερα τα σπορ και ήδη ο Νικίας έμαθε να τρέχει δίπλα στα  Mountainbike της μαμάς του και του μπαμπά του.  Καλά, η Ερμιόνη είναι πρωταθλήτρια στο σπορ.

Κι ο μικρούλης Γκριφονομαλτεζάκος, ο Λάμπης υιοθετήθηκε!  Από το καταφύγιο κατευθείαν στο κομμωτήριο για καλλωπισμό και μπάνιο κι έγινε ο γλυκούλης αγνώριστος.  Ευχαριστούμε τη μαμά του κι ευχόμαστε στον κουραμπιεδάκο καλή τύχη.

Το είχε βάλει στόχο η Νάντια να βρει οικογένεια για τη Μάμα Λίντα και το κατάφερε.  Την έκανε γειτόνισσα, αφού η Μάμα υιοθετήθηκε δύο στενά πιο κάτω από το σπίτι της Νάντιας.

Την ημέρα της γιορτής μας ήρθε και η Μάμα συνάμενη κουνάμενη σαν την κοτούλα.  Ήταν μοσχομυριστή, φρεσκολουσμένη και φρεσκοκουρεμένη    

Και το κατσαριδάκι η Ροζαλία που ήρθε στο καταφύγιο καταφαγωμένο από σκύλους ταξίδεψε μαζί μας και φιλοξενείται μέχρι να βρει το για πάντα σπίτι του.1.5.2011

Η Ροζαλία υιοθετήθηκε . Το ποντικαλάκι είχε ταξιδέψει μαζί μας και φιλοξενήθηκε μέχρι να βρει την οικογένειά του.  ‘Aργησε έναν μήνα η υιοθεσία της γιατί υπήρξαν 18 ενδιαφερόμενες οικογένειες που έπρεπε να ελεγχθούν εξονυχιστικά για να καταλήξουμε στη καινούργια μαμά της. 3.6.11

Και τα δυο αδελφάκια, ο Γκραφ και ηΝτάτσες, υιοθετήθηκαν και γύρισαν την πλάτη τους στο καταφύγιο.  Δεν θέλουμε να μας θυμάστε μωράκια.  Ζήστε τη ζωή σας στο φουλ με τις οικογένειές σας στην καινούρια σας πατρίδα.  Η πρώτη πατρίδα δεν ήθελε ούτε να σας ξέρει.