Η Μπάτον, με τα ματάκια-κουμπάκια και τα δεινοσαυροποδαράκια, αδελφή του Ντεμποναίρ έκανε την τύχη της.  Ο αδελφός υιοθετήθηκε και η μικρούλα πήρε τη θέση του στην οικογένεια που τον φιλοξενούσε.  Νάσαι καλά Κουμπίτσα Μπατονίτσα και γρήγορα στο δικό σου σπίτι.

Κι ο Σήμορ, το τελευταίο από τα ποταμίσια κουταβάκια άνοιξε πανιά κι έφυγε.  Θα τα δούμε πάλι τα κουταβάκια που σώθηκαν από πνιγμό το αργότερο του χρόνου στην γιορτή μας.

Ο όμορφος κούταβος από το Μοσχάτο, οΜπλάνκο, που κόντευε να πεθάνει από την αφυδάτωση όταν βρέθηκε, πήγε στην οικογένειά του.   Καλός κ’ αγαθός πήρε ό,τι του είχε στερήσει η αδιαφορία των συμπολιτών μας.  Μία οικογένεια που μετρούσε τις ώρες και τα λεπτά μέχρι να τον πάρουν στην αγκαλιά τους.

Η Τέμπεστ και οι δύο μαμάδες της.  Το πρώτο e-mail από την μεγάλη της μαμά λέει ότι περπατάει άψογα με το λουρί, είναι περίεργη και καθόλου φοβισμένη, έγινε πρώτη φίλη με τον Ντάστιν, τον πρώτο σκύλο της οικογένειας, βρήκε ότι τα άλογα στους στάυλους της οικογένειας είναι και πολύ cool κι όταν συναντά κάτι καινούργιο κάθεται και το παρατηρεί σκεφτική για λίγη ώρα πριν κάνει την πρώτη κίνηση.  Ένα από τα καινούργια που σνάντησε ήταν το πολύυυυ γρασίδι.  Πού να βρει γρασίδι στο καταφύγιο η γλυκιά μας!

Ο Ντεμποναίρ, ο κοντοστούπης δεινοσαυροποδαράκιας, αγκαλιά με την οικογένειά του.  Έχει κάψει καρδιές ο μικρός μας κλόουν.  ‘Aφοβος, περίεργος, παιχνιαδιάρης, αγκαλίτσας, έχει όλα τα καλά για να αντισταθμίσει την ασκήμια του.