Παππούς Ράλφ – Grandpa Ralf
Ο Ραλφάκος μας χτές βράδυ έπεσε για ύπνο και ταξίδεψε.
Έτσι ήρεμα, ήσυχα, απλά δεν ξύπνησε.
Ο Ραλφάκος μας που ήρθε κοντά μας όταν του τα’φερε έτσι η ζωή και στα 15 του βρέθηκε άστεγος. ‘Ηρθε στο καταφύγιο μαχμουρλής, παχουλούλης και δυσκίνητος, με τα προβλήματα υγείας που φέρνει η ηλικία. Και λές και ξανάνιωσε.
Τον είδαμε σιγά σιγά να αλλάζει, να ξανανιώνει. Έζησε τέσσερις εποχές στο καταφύγιο και χαιρόταν κάθε στιγμή. Έτρεξε. έπαιξε, μύρισε, χάρηκε. Πάντα γελαστός.
Ξέραμε πως δεν θα’ταν κοντά μας για πολύ, όπως το ξέρουμε για όλα τα γερόντια που έχουμε την τιμή να βοηθάμε και για αυτό τους τα παρέχουμε όλα “συμπυκνωμένα”, αγάπη σε μεγάλες δόσεις, φροντίδα, κανακέματα. Να πάρουν μαζί τους φεύγοντας όσα πιο πολλά μπορέσουν.
Και για τα γερόντια μας εδώ δεν είναι καταφύγιο. Εδώ είναι το σπίτι τους.
Ο Ράλφ έφυγε από το σπίτι του και η καρδιά του ΚΑΖ έγινε λίγο μεγαλύτερη για να χωρέσει την αγάπη που μας άφησε κληρονομιά.
Για σένα αγόρι μας αυτή την αγάπη θα την δώσουμε στο επόμενο.
Αντίο. Σ’αγαπάμε.
There is a bridge of memories
from Earth to Heaven above…
It keeps our dear ones near us
It’s the bridge that we call love.
