Σήμερα το πρωί ο αρχαίος μας  Γεράκος, αξιοπρεπής, όπως και με αξιοπρέπεια είχε ζήσει περίπου 2 χρόνια κοντά μας, έφυγε…  Δεν είχε ποτέ ενοχλήσει κανέναν, δεν είχε κουράσει κανέναν και δεν είχε τσακωθεί με κανέναν.  Ήταν μια αγαθή ψυχούλα που το Καταφύγιο απλά του έδωσε τη δυνατότητα να ζήσει ακόμα δύο χρόνια, όταν η οικογένειά του τον είχε πάει σε κτηνίατρο να τον κοιμίσουν.  Δεν ξέρουμε τί ζωή είχε στην οικογένειά του, στο Καταφύγιο πάντως έζησε καλά.  Είχε φαγάκι, τα φάρμακά του, χάδια, το κρεβατάκι του, όλες τις πολυθρόνες του γραφείου, παρέες, μπισκότα κι ένα μεγάλο κήπο να σουλατσάρει ελεύθερος.

Και σήμερα, παρά τις προσπάθειες του γιατρού μας, η καρδούλα του τον εγκατέλειψε.  Καλό σου ταξίδι Γεράκο!  Εκεί που πας, εσύ σαν μεγάλος και σοφός που είσαι,  έχε στο νου σου και τα κουτάβια που έφυγαν πολύ μικρά από κοντά μας.

Aπο τα λαγονησιωτακια (μονο η Ερντα επεζησε και ειναι πλεον υιοθετημενη)
Μωρα μας να τρεχετε και να παιζετε εκει στη γεφυρα του Ουρανιου Τοξου

H μικρη μας…ηρθε και δε προλαβαμε καν να τη χαρουμε
Ρωξανη RIP

Ένα χρόνο τώρα το παλεύαμε μαζί της.  Τον τελευταίο καιρό πια μας κοίταζε λυπημένη σαν μας ζητούσε να την αφήσουμε ήσυχη, να μην την τρυπάμε πια για θεραπείες και για εξετάσεις αίματος.  Και μετά μας έγλειφε τα χέρια.  Έπαιρνε ο γιατρός αίμα από το ποδαράκι της και μάτωνε σε τρία διαφορετικά σημεία, λες και το δέρμα της άνοιγε σαν χάρτινο.  Ο οργανισμός της αρνιόταν να αντιδράσει και να συνεργαστεί με τις θεραπείες.  Ζίνα, καλό σου ταξίδι κοπέλα μου.  Δεν μπορέσαμε…  Δεν μπόρεσες…

Ασυνείδητοι πέταξαν από τον φράχτη μέσα στο καταφύγιο 7 κουτάβια άρρωστα.  Αποτέλεσμα, οΡάστυ κι ο Λέοναρντ μαζί με 4 από τα 7 αυτά αδέλφια πλήρωσαν την ανευθυνότητα των ανθρώπων που τους ενδιέφερε μόνο να μεταθέσουν αλλού το πρόβλημά τους.  Μας πόνεσε πολύ ο θάνατος των δύο μικρών, αλλά αναγκαστικά προχωρούμε.  Έχουμε πολλά ακόμα να σώσουμε.